Aydınlık bile kararıyordu.
Kalabalık şehirlerin acziyeti çökmüştü zihinlere.
Kırılan bütün pencere camlarında kuşsal boşluklar vardı.
Rüzgâr titrek titrek eserken mezar taşları unutulmaktan yontulmuştu.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta