Zaman behrinde Şiiri - Doğan İncel

Bir zamanlar vardı bilirsin sende
şiirler yazardım içinde seni anlatan
küçügüm derdim
leyla ile mecnun hikayesini anlatırdım
sen gülerek dinlerdin
Göksüme dayalı başını
yavaşça kaldırıp
gözlerime bakar zaman geldi
sevgilim derdin
bir sonraki güne buluşma diliyerek
uzaklaşırdın
en son gidişinde böyle oldu
o bir gün sonraki gün
yıllara dönüştü
ömrümü yiyen beni bitiren
yıllara.
seni gördüm o kara yılların
kara bir gününde;
uzaktan.
ordaydın, hayal gibi,düş gibi
oradaydın aşkına dönmüş gibi
içim içime sıgmıyordu
koştum sana sarılmak için
inanamadım gördügüme
öpmeye kıyamadıgım ellerin
onun ellerinde idi.
içime kürek kürek kor attılar
dagları devirdiler üzerime
gözlerim görmüyordu
dünya dönmüyordu
hayat durmuştu o an
kafama sıkmak istedim
kör kurşunları
kurtulmak istedim canımdan.
yemin ederim ilk defa
ilk defa, pişman oldum
dogduguma anamdan.
ama anladımki
yalanmış sevmeler
riya imiş özlemler.
sende zamana uymuş
mutlulugu onda aramış
mutlulugu bulayım derken
bir öbürsü günü unutmuşssun
canın sag olsun sevdigim
dilerim mutlu olursun.