sen
nemrutta güneşi yakalarken
ellerin yanar
kızıla keserdi bakışların
bense
başkaleye beş yerden girerdim
zap olup çıkardım hakkariden
sen
fırat ve dicleyken
ben edirneden ardahana türkiyeyken
kaşgarlardan toroslara koşarkenar
arkamızda ankara varken
bulutsuz bir deniz öpüyordum
hırçın bakışı yörükler arasından geçerken
kaç kürt sana yayık ayranı sundu
bana şiir sunan hayattan çıkarak
sen
nereden yürüdün munzura
nura batan bir vadide
kaç beni seyrettin
kaç kendini
dini imanı yaşam güvencesi sayıp
kendi gölgene sığındın
ve
beni andın
sen
neredeysen
şimdi ben oradayım
aynasız baktığın her yerde
aynayım
zaman aynası
9 Şubat 08
Nilüfer
Kayıt Tarihi : 9.2.2008 02:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Süleyman Çetinkaya'nın 'FIRAT GİBİ... DİCLE GİBİ...' başlıklı şiirine yorum olarak söylenmiştir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!