Dikkat
1970'li yıllarda, "BU NE DÜZEN, DERİLERİMİZİ YÜZEN" demiştim. o gün ki yaşam koşullarının ne kadar zor olduğununu dillendirmeye çalışmak için sarf edilen bu dizelerin altında kucağında çocuğuna kuşun isabet eden bir ananın çocuğu ve tabii ki o ananın acılarını anlatmanın yanı sıra her gün ölümü tadan bir dünya genci acılarının verdiği acılar o gün bu iki mısra ile dillendirilmeye çalışılmış.
o gün den bu yana ne değişti ki. bu ülkede yaşam koşulları gittikçe ağırlaşmakta.
utanmasam o günleri özlediğimi diyeceğim. o günler ki ülke insanları acımasızca katlediliyordu. bu günlerde ülke ve ülkeler yok ediliyor. derilerimizin yüzülmesine rıza göstereceğimiz aklımıza gelir miydi. insan oğlu zamanın bu kadar acımasızlığı karşısında alacağı - alamadığı tedbirler karşında bu kadar aciz mi kalır.
bu ülkede emperyalizmin payandası olan sermaye ve siyasi yapı derilerimizin yüzüldüğü zamanları dahi bizlere artıyor.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
