Zaman Aşk Ve Tanrı Şiiri - Zeynep Akgün

Sonsuza açılsın kapımız
Belki sonsuza dek böyle kalırız
Mesutken bedenlerimiz,mutluyken her zerremiz
Belki nurun ışığıyla aydınlanırız

İşte bu anda
Ne bir eksik ne de bir fazla
Ruhlarımız bile karışmışken birbirine
Belki ölene dek huzura doyarız.

Yok olmadan birbirimize doyalım
Umut sarsın etrafımızı,bugünü unutalım
Geçmiş telaşlarını geride bırakmışken
Sonsuza kadar böyle kalalım

Yarın korkusu olmayan bir hayat
Hani şu hep hayalini kurduğumuzdan
Derdi tasayı unut ve bir kenara at
Şimdi mutluyuz işte bu an

Korkmadan kendimiz olabiliriz artık
Ne umutlar kırık ne de düşünceler yırtık
Sadece sen ve ben varız
Ve dirilen duygularımız

Zaman önemsiz,kelimeler manasız
Hep şimdiyi yaşarken yüreklerimiz
Geçmişi sorgulamak anlamsız
Ve aşk bizi ilelebet esir alacaksa
Artık ölüm bile zararsız

Mutluyum ve mutlusun
Ne üçüncü bi şahıs gerek bize
Ne de yer yurt
Bırak tanrı bizi unutsun
Kalalım bizbize
Sadece sen ben ve umut.