karanlık bir fener isterim geçmişteki anılarıma,
karartsın tüm yaşanmışlıkları,
bitsin artık dün'ümle yoldaşlığım...
rica değil bu, bir emirdir beniliğime...
dinlemek zorunda yüreğim,
asilik bu cana hiç reva değil..
ağlamak zorunda ağlayacak...
ağlasın ki aksın gitsin
şu fersiz gözlerden;
bir ömrün katili olan o vefasız gözler...
yakışır mı erkek adama arkasından konuşmak demeyin
yakışmaz elbet delikanlığa, ne arkasından konuşmak ne de ağlamak...
yakışmaz elbet, acizce oturup yüreğindekileri boşaltmak...
yakışmaz bir ömür boyu ah vahh etmek..
yakışmazdı ama;
yakışmayanda değil suç,
asıl yakıştıranda bütün kabahat...
artık bitti, tükendi yıllarım, artık gecmiyor aylar günler isyanda,
saatler durmuş, saniyeler ise, hiç görünmüyor
yavaş yavaş anlıyorum göçtüğümü
ve bir ömrü nasılda
bir vefasız yüzünden yorduğumu...!
anlıyorum artık, aşk meşk büsbütün yalanmış
geç, çok geç anladım
meğer aşk; içimizde
durmadan püsküren bir volkanmış,
zaman durunca anladım...
meğer aşk; zamandan habersiz yaşarmış,
zaman durunca anladım...! !
Kayıt Tarihi : 2.12.2010 03:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!