Zaman Aşk Kokuyordu Sisli Bir Güzellikte

İki bin on beşin
son baharında
deli mavi bir aşk güneşinin
şafağı söktü sabahlarımıza
ay kasımdı gün salı vakit akşam
zaman aşk kokuyordu
sisli bir güzellikte
kutsal bir muştunun miski amber kokusu
işte o an
hayatıma yeni başlangıçtı bu

Tanrıya her yakarışımda
avuçlarımda yanan dualarla
aşk diledim en koyusundan
ki o sevgiliyi
beni benliğime veda ettirecek
benliğimi ona armağan edecek kadar sevmeyi
sonbaharın kışa özenen ayazına inat
ufuklara ağlayan zifiri kara bulutlara inat
sonbaharda ağaçların yaprak dökümüne inat

seni delicesine
adres sormayan kurşun misali
sevdim
seviyorum
seveceğim