Zaman Asimi Şiiri - Mustafa Okutan

Yetimligim pamuk ellerde,
Zira ben nicedir böyleyim...
Garipligim mahsur görmeyin,
Evvel kisi el üstünde tutulurdu..

Ez bi krènga gir bum,
Bi hàra kirsa sìwan bum,
Bi cala serpaz mam....

Tu kè birci ma bira?
Tu kè xosi ma?
Tu kè tenè mala aga xozgin cu?

Sàle minu sàle dile min bistu dudunè,
Dergistiye min limin cèwdiki cen sàlin..
Cen xerman rabun, cen berf herin serda...

Germ nabem bi tené, gewr nabin ber roye.
Hezar bajer ser xu, kilama dibejim her ro.

Kàle min li bin erde, kurike min hemi tinnè.
Kem hatem dune, sar mayé xun bi tennè.
Were erde min li ciyayè, gunde min bin darayè.
Kise min rastè, xuye min helalè,
xune min jor sore, azike min mastè.
Ki mayè, ki nemayè? ..
Zimané,
Zamané....

Zaman gelir her sey degisir........

Haziran 1996 Konya