Zaman Artığına Bırakılan Düş

Gün aşırı diyarların
Sessiz gecelerine sis çökünce
Güne yorgun
Düne dargın
Bakış düşer yüreğimin örselerine

Salınır saçlar
Koyuluğu perçinleşmiş gecenin içine

Hayata
Boncuk boncuk bakan kara gözler
Sıvasız duvarların bağrına saklanmış
Aynaların sırlarında giz saklar

Geçmişine
Nasırlı avuçlarının ortasında
Yıkanır yamalı kirli mintanlar
Asılır üryan gecenin
Kanlı yüzüne

Susar kadın
Ses vermeyen suskularına
Kalabalıklar dönerken etrafında yalnızlığına
Ve
Çaresizliğine susar

Oysa
Zaman artığına bırakılan düş koylarında
Çocuksu gülüşleri vardı
Soğuk mevsimlere salınan ılık nefesleri
Yoksul anlara dokunan varsıl anıları

El dokunmalıydı sıcak yüreğe
Yağmurlar dökülmeliydi yeryüzüne
Islanmalıydı nisan yağmurlarında saçlar
Kadınsı kokmalıydı kadın
Kadın gibi kokmalıydı ten

Dayamalıydı yanağını sevda çemberine
Gül tutmalıydı nasırlı eller
Ömürde yaşam bade
Dudaklarda gülücükler buse olmalıydı

Sevmeliydi kadın
Avuçların ortasında dua olmalıydı
Firdevs dağlarının
Misvak kokan yamaçlarına yaslanmalı
Cennet bağlarında
Sümbül kokulu nevresimlerine karanfil dermeliydi
Yusuf gözlü Züleyha özlü olmalıydı kadın

Ah!
Zemheri ayının
Ayaz gecelerinde
Işığına yol bulduğum
Şimdi dinle

Şimal rüzgârlarının
Sarıp sarmaladığı yarına umutsuz mevsimlerin
Kurak iklimlerinin susuz koylarından
Yüreğini çek al
Sal tuzlu denizlerin köpüklü dalgalarına
Geçmişine dokunan her ne varsa
Temizlesin bedeninde
Zehirlenmiş artıkları
Boşalt soysuz zamanın üzerine

Sen ağlama
Sarı saçlarında belik belik örülüp
Darağacına çekildiğim
Gün batımı alacalarında sokul yanıma
Karanlıklar günahları hazan yapraklarında örter
Gel günahım ol dolan boynuma
Sövme gelmişine geçmişine sövme
Tövbeler ötesi yakarışlarda geleyim ruhuna