Zaman Artığı Şiiri - Ayfer Aksoy

ellerimizdeki kekeme alfabeyle
depremlerden süzülüp gelen
bir zaman artığıyız

acıyı dirilterek
köhnelerde tescilledik kimliklerimizi
kabuğumuzdan tutunup çıkamadık
konuşamadık rüzgarın sesi uğuldarken
ruhumuzu susturup
söze çekildik

şu
tekinsiz beldede
kerhen geçti zaman
ertelendikçe üst üstte yığıldı anılar
kaçtıkça sürüklendi peşi sıra
peydah oldu yeniden

kaç
kıyımdan
geçilir daha bu ağrıyla
omuzlar bakışlara tutkun
dönemedi sessizce çırpınırken adımlar
kapı aralığından hüzmetti karanlık
vadesizliğe atıldı çentikler
ve esir alındı yaşam

sualsiz muhkem kararlar biçiliyor ömre
buz tutuyor nehir yataklarını
kısır bu mevsim

Ayfer Aksoy