Zaman akan bir nehir Şiiri - Oktay Çekal

Zaman akan bir nehir…

Gönül rüzgârımdan, esen duygular,
Boşluğun tenine düşer bu gece…
İçimdeki fırtınadan kalan sevdalar,
Gözlerimden toprağa serpilince…

Kayboluşun adresi hiç sorulur mu?
Sokaklar yutar adımları, dönülür mü?
Yürek kaynar sanki bir kazanda…
Aşkın şerbeti bakışlardan, dökülür mü?

Solgun bir gecede, yorgun düşlerimle ben,
Üstelik çok sıcak, yokluğun terliyorken.
Zaman almış gidiyor, durmuyor ki hemen.
Söküyor ne varsa candan, önünü katıyor.

Aşkın dili lal olmuş, beden bir mahpushane,
Dudaktan çıkan her harfte, yürek atıyor.
Durgun sular gibiyim, ömrüm bedenimde,
Zaman akan bir nehirmiş, sürem doluyor.

Oktay ÇEKAL
22.08.2015-16.48