Zaman söyle,anlat beni...Bu sefer sen konuş beni, sen dök kalbimin kuruntularını. Sen serp parçalarımın keskinliğini yıldırımlara... Bu defa sen yağ bulutlara gözlerimde ki gürültüyle... Bu sefer sen gök yüzünden daya geçmişini...
Taşısın karanlık sırtında kararan sahte aydınlıklarını...Bütün hüzünbazlıkların itiraf etsin bozduğun kavuşmaları... Kalplerimize uğrayan ayrılıkları sen dağıt çocuklara bir bayram şekeri gibi...
Anlat ki bilsinler zamanın acımasızlıklarını,delik deşik ettiği duygularımızdan sızım sızım sızdığını...
Rüzgarın koluna sinsice sen bizi sokmadın mı? Bak şimdi ne o kollar bizim elimizde ne de yaşattırdıkların kollar yar ellerimize....
Sen kapatmadın mı bize kapılarını yüz üstü çarparak?
Bu duvarların günahına bizi dahil eden sen değil misin? Hepsi anılarımızın birer şiddeti değil mi üzerimize yıkılan...
Bizi geçmemişliğe gömen o duvarlar değil miydi?
Kayıt Tarihi : 4.12.2013 11:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!