Ömürden bir gün daha geçti
Yine akşam oldu.
Sigaramın dumanı arasında saati gözlüyorum
Birbirini kovalayan akrep ve yelkovan
Kaderimizin bizi kovaladığı gibi.
İçimde bilmediğim bir hüzün
Anlayamadığım duygularım
Gözlerimi kapattım sımsıkı
Hayata bir anlam vermeye çalışıyorum şimdi
Düşünüyorum
Caddelerde yürüyen çeşit çeşit insan
Yüzlerine çöreklenmiş belli belirsiz çizgiler,
Bazı yüzler yorgun gözler donuk
Bazı yüzler ise hayat dolu.
Neden diye soruyorum kendime
Hayat neden insanlarla uğraşıyor?
Bazılarıyla alay ediyor
Bazılarını ise ödüllendiriyor
Sigaramdan çektiğim bir nefes ile
Kendi dünyama dönüyorum
Ben kimim ne yapıyorum,
Bu sorulara cevap ararken
Gözlerime biriken yaşlarda,
Yalnız yüreğimle bilinmeyene dalıyorum.
1999-Ankara
Kayıt Tarihi : 14.10.2009 00:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Uncu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/14/zaman-941.jpg)
zaman ve insan....
mekanın neresinde..
saygılar kaleminize ve yüreğinize...
düşündüren nefis çalışma...
TÜM YORUMLAR (1)