Zaman Şiiri - Dilek Marciante

Nihayet sıyrıldın üzerimden
Ya da sen duruyorsun
Aşan benim üzerinden..

Einstein in görecelisi
Artık benim hiçimsin.
Tutulmaz rakibimdin,
Yarisim bitti..

Yoksa?
Koskoca bir aldanısmı gidişin..

Şimdi ne olacak?

Arkana sakladıgım dokunuşlar, yaşlar
Kahkahalar, haykırışlar,kalp atışlar
Her kaçamakta bakmaktan yapıstığım
Her bakışta farklı göründüğüm aynalar

Ne olacak?

Çocukken gelen çocugumla, oynadığım oyun
Ben büyüdükçe büyüyen oyunlar
Oynadıkça tanıdıgım dostlar..

Şimdi ne olacak?

Heyecan, arzu, korku, soru dolu bakıslar
Her yazgısı farklı ama sonu aynı aşklar
Adresleri silinen
Ama içime işleyen dostlar...

Şimdi ne olacak?

İçimi sızlatan ayrılıklarım var
Özlemle yıkayan ayrılıklar
Tadından yenmeyen o kavuşmalar
Ürkek, ama tatlı kaçık kaçamaklar
Bir gülüp,sonra delirip,saçmalamalar
Beni yaratan,yaşatan o anılar

Şimdi ne olacak?

Yok öyle zaman
Sorgusuz gidemezsin!
Ben seni aşarım ama
Sen yalniz gideceksin...

Agaçta kusun,tarlada biten otun
Denizle oynasan mehtabın
Kavaktaki suyun bile şahidisin
Giden kışın,gelen baharın
Esen rüzgarın yoldaşı
Günah dolu aşkların sırdaşı
Her adamın,her kadının
Korkusu sensin..

Tüm dünyanin yarıstığı;
Yeter!

Yalnız değılsin aciz bir insan gibi
Tüm hayatlar senin,
Bedenler esirin
Ölümsüzlüğün deli ediyor beni..

Ben seni aşarım zaman ama
Üzgünüm
Sen yalniz gideceksin

Bir mayıs sabahı
Getirmiştin çuvalımı sormadan
Simdi sessizce
Önüme birakıp gideceksin ZAMAN..

D.Marciante
--------------------