Zaman Şiiri - Emre Bayraktar

Zaman..
Akıp gidiyor yağan yağmur gibi, can gibi, sen gibi..
Koşturuyor yetişecek olan var mı diye beklemeden deli tay gibi,
Zamanın ayak izleri öyle derin ki,
Bastığı yerde öyle derin izler bırakıyor ki,
O izler yalnızca toprağın dokunuşuyla kaybolur gibi..
Zaman..
Koca bir yılı alıp götürdü hayatımdan,
Bir ömrüme sığan canı çıkardı kanımdan.
Bir yılın günleriydi geçip giden,
Geçmeliydi arkasından baka kaldığımız anlar gibi,
Ama izin vermiyordu yaşanılanlar,
Her dakikası kavuruyordu içi köz gibi.
Kimine göre bir yıl, kimine bir asır gibi..
Serüven bir yıl önce bugün başlamıştı, bir hayaldi sanki,
Korkularla, bir o kadar da umutlarla yatıldı ameliyat masasına zoraki,
Yine asra bedel saatlerin ardından çıkmıştın o soğuk odadan buz gibi,
Tutmuştum ellerini, belki merhem olur sıcaklığım soğuk bedenine der gibi,
Bırakma deyişlerin hala kulaklarımda kor gibi,
Ne kadar sağlam tutsan da, zaman araya girerek ayırıyor o elleri,
İzleri sarsa da bütün benliğini,
Nasır tutmuyor bu kalp, yaşanılanlar dün gibi..