Zaman Şiiri - Cemal Noyan Alkaya

Akreple yelkovan arasındaki bitmeyen elimsende oyunundan ibaret midir zaman?
Öyle anlar gelir ki insana dedirtmez aman...

Sevinçler de su gibidir,adeta bir kalıp sabun gibi erir
Ölümler de bitmeyen kabir çilesidir.
Çektirir derdini
Unutturmaz acısını,yaraya merhem değildir zaman.

Beklersin onu doğum günlerinde
Yeni bir yılın ilk saatlerinde
Gelir de bir çay içmeden kalkar,
Sanki ateş almaya gelmiştir zaman...

Sen onu yoksaymaya karar verdiğinde aynalara saklanır
Güneşli bir günün ilk saatlerinde yüzündeki çizgiler olur
Güzel bir günü daha doğmadan öldüren katil olur zaman...

Sert bir içkinin derin sarhoşluğuna büründüğünde
Güzellikleri bir kenara iter, ruhunu acılara gömer
Göz yaşlarının masumiyetinde kendi dengesinde akmaya devam eder zaman...