Çok aradım ama gerçeği bulamadım.
Hayatı sevdim,hayata tutkunluğumu anlamadım.
Herkesin bildiğini bildim,
Ondan fazlasını öğrenemedim.
Su olup akamadım hayatta,
Gerçek zamanda hep ben yandım.
Sevmeyi bilip,sevilmekten kaçtım.
Zaman geldi küçük yaşta nefreti bildim.
Hayat buldu beni,
Zamanın ne olduğunu anladım.
Sanki gülden diken koparırcasına,
Hayattan zamana sarıldım.
Belki görülmeyen tek yıldız,
Tek başına kalmış gibi,
Sanki dünyada yapayalnız,
Rüyalara dalmış gibi.
Çok koştum,çok yoruldum.zamansiz...
Ne fark eder dünyada herşey faydasız.
Bu acımasız,bu hain, bu yalan dünyada,
Benim yaşamım anlamsız...
Kayıt Tarihi : 8.3.2009 00:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Kabasakaloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/08/zaman-837.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!