Su gibi hayatımda akarak gitti zaman
Yaprak yaprak dökülüp ömrümde bitti zaman.
Uçup gitti elimden biriktirdiğim her şey
Toz gibi sermayemi savurup yitti zaman.
Umutlu günler varmış diyorlar ki, ati’de
Uzaklar görünmüyor, yarını netti zaman?
Gasp etti bağışlanan bütün gücü-kudreti
Anneye muhtaç olan bir sebi etti zaman.
Kanmamış iken daha hayat pınarlarından
Kesip bütün yolları, dedi ki yetti zaman.
Bir damla suymuş meğer bir avuç toprak insan
Öğütüp dişlerinde bana öğretti zaman.
Ah ne kadar mazlumum, kopuverince daldan
Kurumuş yaprak gibi bir yana attı zaman.
3 Şubat 2001
Bekir UrfalıKayıt Tarihi : 19.12.2008 10:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Urfalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/19/zaman-795.jpg)
Çok güzeldi
TÜM YORUMLAR (8)