Zaman Şiiri - Nurittin Günay

Hani her şeyin ilacıydı zaman
Bir bir kapanırdı açılan yaralar
Gün gün azalır biterdi acılar

Aynalar mı düşman bana
Yoksa zaman mı
Gerçekten ak mı saçlarım
Yoksa yanılıyor mu gözlerim
Niçin nefes nefese kalıyorum
Yürüyünce birkaç adım
Yüreğim
Neden bu kadar hızlı çarpıyor
Yaşlanıyor mu bedenim
Duymuyor kulaklarım
Görmüyor gözlerim
Tekrar etmekten yoruldum
Anlaşılmıyor sözlerim

Ne güzel demiş Cahit Sıtkı
“Yaş otuzbeş yolun yarısı eder”

Ne çabuk geçti yıllar
Tadına varamadan
Yaşadığının farkında olmadan
Yarınlar dünde
Dünler mazide
Ne kaldı ilaçlık ömürde

İki rekatlık namazın yanında
Teselli ikramiyesi
Dostların yakınların omzunda
Dertlerin bittiği
Acıların dindiği
Mezara doğru yolculuk

İlaçmış
Bitermiş zamanla dertler
Unutulurmuş acılar
Hadi canım sende