Zaman Şiiri - Sebahattin Kacar

Eyy rüzgar kanatlı zaman.
Ayrılıkların azığı zaman.
Yüzümdeki çizgilerin ressamı zaman.
Çocukları baba,
Babaları dede yapan zaman.

Geçme gayri dur desem de,
Söz dinlemeyecek zaman.
Eh ben yine diyeyim.
Yavaşla biraz.

Çünkü;
Doymadım ben dostuma.
Doyamadım gözlerdeki sevgiye,
Dudaklardaki muhabbete.

Yavaşla ki,
Onunla çay ile şeker olalım.
Bülbül ile gül olalım.
Aynı yemekte kotarılıp,
Aynı canda yok olalım.