Öyle bir geçerki zaman,
anlayamazsın.
Saçlarına aklar düşer de,
farkına varamazsın.
Ömür Sonbaharı geçmiş,
kışa dayanmış.
Ne yar kalmış,nede dostlar.
Ele karışmış senden olanlar.
Ardında pişmanlıklar keşkeler,
Geçip gitmiş zaman.
Yüzünde senelerin derin izleri,
Yorgun düşmüş bedenin.
Ayaklar seni taşımaz,
Eller senin degil sanki.
Kalabalık içindesindir,
Kimseler tanımaz seni.
Gözlerin topraga bakar olmuşta,
anlayamazsın.
Kayıt Tarihi : 26.9.2014 21:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Öyle bir hayatın meşgalesine dalıyoruz ki zamanın nasıl geçtigini anlayamıyoruz.Anladıgımızda da geç kalıyoruz.İnsanın gitgide nasıl yalnızlaştıgını anlatmaya çalıştım.
![Yıldırım Doğmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/26/zaman-756.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!