Zaman Şiiri - Gul Su

Saatler aleyhimize tıkır tıkır işlerken,
Ben gözlerinden düşen,
tanelerinin cevabını veremiyorum...
Üzgünüm.
O taneler'ki her geçen gün içimde
devleşip büyüyor,
Sığamıyorum benliğime,
yiğip bitiriyor beni.
Ne kadar zalimsin hayat,
Bi okadarda hain.
Şimdi...
Kaç cümlete toparlarım,
Kaç vakit sürer,
Kime nasıl tarif ederim,
bu çıkmaz sokaklarımı...
İnan bilmiyorum.

Saatler aleyhimize tıkır tıkır işlerken,
Ben hangi çıkmaz sokağındayım
hayat.
Hangi ağıdı yakmalıyım.
Kaç defa ölmeli,
kaç defa dirilmeliyim.
O tanelerki içimde devleşiyor.
Dudakların beyaz örtüye bürünmüş.
nasılda kanı çekilmiş öyle,
Ya o titrek sesin...
nasıl canımı yakıyor,
Ah bir anlatsam...
Anlarmısın beni?

Saatler aleyhimize tıkır tıkır işlerken,
Seni uçurmadan ellerimden...
Kaç beyaz güvercin uçurmalıyım
gökyüzüne...
Hangi sayfayı nasıl açmalıyım,
Hangi dille anlatmalıyım anlatmak
istediklerimi,seni kırıp üzmeden
ağlatmadan.
Şu kahrolası hayata isyanmı etmeliyim.
Yoksa...
Benliğimdenmi vaz geçmeliyim.
İnan bilmiyorum.

Biliyorum...
Cevaplanması gereken
soruların var bende.
Sende beni anla ne olur...
İç sesimle savaş vermekteyim,
Gecelerimi bile gündüz eyledim,
Dökülmüyor o kahrolası sözler
dilimden.
Seni kırmaktan korkuyorum.
Korkularıma cevap bulabilirsem,
elbet dökülecek cevapların.
Biraz aydınlansın gökyüzüm,
Buhranını yitirsin Zaman.