Zaman Şiiri - Hasan Konç

Saçlarıma aklar yüzüme çizgi
Bağrıma sapladın kanlı hançeri
Nerden bilecektim nereden seni
Meğerse dönüşsüz bir yolmuşsun sen

Garibe sılasın sevene vuslat
Vadesi dolana verilmez ruhsat
Seni ihya eden alır mükâfat
Kadrin bilmeyene bir pulmuşsun sen

Kimi insanlara olursun derman
Kimisine ise kılarsın ferman
Aman dileyene uçsuz bir umman
Gafil olanlara bir çölmüşsün sen

Aydınlık karanlık yarışır durur
Fikir çaresizdir zihin yorgundur
Kıvılcımlar volkan olur kaybolur
Meğer yanıp biten bir külmüşsün sen

Aklı olan kıymetini anlarmış
Her anını gereğince yaşarmış
Kimileri farkına varamazmış
Meğer solup giden bir gülmüşsün sen