Herşey bir gidişe bağlıymış bu hayatta
Belki çare ayyaş olmakta
Ama zamanı şimdi değildi, yarım kaldım ben
Ne zaman gitsen zamansız olacaktı zaten
Gittin işte, herşey ters gidiyor şimdi bu yerde
Bir tek zaman haricinde...
Giderken göze aldıkların, bıraktıklarından daha ağır geldiği zaman
Dönme zamanı geçmiştir çoktan
Gitmeyecektin, ayırdı seni benden şu yollar
Ama zamanında olacaktı tüm bunlar
Bu yüreğim, o hüzünlü gözlerinden de küçük
Şimdi anladım ki, İstanbul benden de senden de büyük
Bitti mi bu zamansız sevda, sen gittin diye
İşte bunu anlamaya çalışıyorum sürüne sürüne...
Kayıt Tarihi : 13.3.2008 22:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri yazmamda bana ilham kaynağı olan Samsun Veteriner Lisesi'nden dostum Ali Abbas Gül'e minnettar olduğumu burada belirtmekten haz duyarım. 20/02/2008 tarihli şiirimiz.
![Kıvanç Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/13/zaman-691.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)