Zaman Şiiri - Oğuzhan Çetinkaya

Tek düşmanıydı insanın
Arkasına bakmadan aktı.
Kimileri doğru kullandı,
kiminin canını yaktı.
Göz açıp kapayıncaya kadardı.
Kimileri salak,
kimileri zeki,
kırdı herkesi bu geçmişlik eki.
Sonsuz gibiydi belki,
yanılttı bizi ses çıkartmadan
sessiz bir orkestra gibi.
Göz yaşı damlar önce önüne,
geçirdiğin boşlukların hatırına.
Susarsın daha çok ağlarsın
ama ne fayda.
Ölmek istemezsin her defasında
ama elinde değildir.
saniyelerle sevişmelerin hatrına
ağlarsın susmadan her solukta.