Zaman* çok yakınken ölümün kara kollarına,
Beyaz elbisesine bürünür kadın.
Yüzyıllar öncesinde bıraktığı ruhuna kavuştuğu gün,
Yüzyıllara sığmaz yaşamı boyunca,
Bugüne sakladığı tacını takarlar zamanın kutsal başına
Pırlantadan zarif, beyazlar içinde, ölümün kara kollarında yatan kadın,
Son kez derince nefes alır.
Sevmek gibi geliyordu her şey,
sevmek gibi gidiyordu kadın
adının anlattığı,canın teni yakmasıydı,
bir bulut evet ama aslolan
bulutun suyu yağmasaydı...
Devamını Oku
sevmek gibi gidiyordu kadın
adının anlattığı,canın teni yakmasıydı,
bir bulut evet ama aslolan
bulutun suyu yağmasaydı...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta