Zaman Şiiri - Serdar Yücel Özkan

Geceleri sevmiyorum artık, hep seni hatırlatıyor bana
Perdeler kapanıyor, siyah pelerinli adamlar dolaşıyor içimde,
Damarlarımda, beynimde…
Kabzasında ‘SENSİZLİK’ yazan hançerleri var ellerinde.
Her tarafta ayna var, baktığımda kendimi göremediğim,
Eller var, yüzler…
Hepsinin derinliğinde tek bir yüz, tek bir gülüş.
Sonrası karanlık.
Tek beliren saatler
Akreple yelkovan iki ileri bir geri yapıyorlar hep
Şeytani bakışları var, kahkahalar arasında geri geri sayıyorlar.
Birden hepsi kırılıyor
Tüm yüzler dökülüyor bir bir
Zamanın yavaşladığını hissediyorum
Saatler kan damlatıyor artık yere
Beynimde yankılanıyor her bi saniye.
Cam parçalarının içinden sen çıkıyorsun
Tam bana yaklaşırken, parmaklıklar beliriyor aramızda
SEBEPSİZ ENGELLER..!
Çaresiz seni seyrediyorum.

Ve zaman aynı…
KANLI ve YAVAŞ ilerliyor.