Kıyamet hedefte sallanan belki
Bir çelik yaydan çıkmış gider zaman
Sazlar çalınsa sonsuza, kırk telli
Ne önce, ne de sonra biter zaman...
Yaşlısı bilir elbet kıymetini
Genci hiç düşünemez hikmetini
Uyku çalsa, öldürse değerini
Her sabah horozla bir öter zaman...
Bir dakikada bin altın kazansan
Sonra bin kere bin altın harcasan
Döndüremezsin tek bir dakikayı
Dakkalar altta, üste biner zaman...
Sormuşlar çobana: Öğretenin kim?
Söylemiş çoban: Ah yanar hep içim
Herşeyi öğretir ama hiç durmaz
Ölse, ölüme benle göçer zaman...
11.01.1987
Hayrettin TürkKayıt Tarihi : 20.4.2003 02:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrettin Türk](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/20/zaman-66.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!