Zaman Şiiri - Adnan Şerifoğlu

ey kirli surat,sümüklü çocuğu her şeyin
yaratılmışların en kurdu,en affetmeyeni
bulmak,dokunmak sana; durdurmak seni
mümkün mü zavallı gücümüz içinde kalarak
nereye gömdün dünü ve nereye gitti şimdi
hangi sonlara çağırıyorsun güzelim yarını
ey kirli surat,sümüklü çocuğu herşeyin

tutunamıyorum ya sana uçup giderken bilmem nereye
hiç bir izim yok saymazsak eskimişliğimizi
ne zalim bir avcısın ne mazlum avız
sonu önceden belli bu kovalamacada
kazanan hep sen kaybeden biz miyiz
bu ezeli çaresizliğimizle
tutunamıyorum ya sana uçup giderken bilmem nereye

yaşadıkça varlığımdan kelimeler kazıyorum sularına inatla
-belki-dersin bir müddet vardı bu adam da meçhul varlığımda
uzunca çırpındı sonra can verdi ebediyet ırmağımda yavaşça
varlığımdan kelimeler kazıyorum sularına inatla yaşadıkça

ey zaman şahikaların şahikası değirmen
biz de varız un olsak da dönüp duran çarkında biz de varız inatla
biz de varız biz de varız sen öldükten sonra da