Zaman Şiiri - Ayhan Selçuk

Bir delinin gözlerinde kaybolurken güneş
Canına kastediyorlar ışığımın
Çalıyorlar her zamanki gibi
Bu değişmez bir düzen alışıldık bir senfoni

Bildik bir şarkı gibi aslında sevdiğim
Ne dersen de akıyor her şey gökyüzünden
Yıldızlar en son seninle gitmişti
Geri gelmedi biliyorsun veda bile edememişti
Çalmışlardı onu ve kara gözlü kardeşimi

Her şeyin bir başlangıcı var elbetteki
Elbetteki başı olmayanın sonu yoktur sevgili
Bir sen bir ben kalmayacağız biliyorsun Sonumuz aynı herkes gibi

Bir toprağın bağrına atacaklar kendisinden evler yapıp içine girdiğimizin
Boş ver akıyor yinede zaman
Hem göklerde hem köprü altlarında
Bir oyuncağın en tehlikeli korkusunda
Ve ninnisinde bir kör annenin

Geçiyor işte geçmesi gerektiği için zaman
En lahuti kokuların içinde
Sevdanı sundukları o emirganda
Ortaköyün gözlerin gibi büyüleyen örtüsünde
Geçecek geçiyor geçmeli de zaman

Boş ver böyle geldi, böyle de gider
En başına dönen aslını bulan derviş gibi
Senle ben aynıyız ya yaşayalım, kaçıp gitmeden
ZAMAN