Zaman Şiiri - Suleyman Komsul

Zamani bana sorun zamani ben bilirim
Zira her saatbasi yeniden dirilirim
Zaman dagbaslarinda durmadan akan sudur
Taptaze hayallerin en buyuk korkusudur

Zaman bir deli ruzgar dolasir sahralarda
Zaman batan gunestir karsiki adalarda
Zaman terkedip giden vefasiz sevgilidir
En buyuk yalanlarin en sevimli dilidir

Zaman oyle umman ki sen bir nokta gibisin
Varligin ortasinda sanki yokta gibisin
Bazen kayan bir yildiz bazen duzen bir yaprak
Zaman bir dilim ekmek zaman bir avuc toprak

Zaman oyle kutsal ki can verilir ugruna
Bir sihirli hancer ki sapla sapla bagrina
Zaman ebediyete acilan bir kapidir
Her yani altinlarla suslenmis bir yapidir

Yaraticiya kole ruh verir bedenlere
Zaman bir klavuzdur olume gidenlere
Zaman bir sir gibidir gizlenir sonsuzlukta
Ince uzun bir yoldur bir omur uzunlukta

Zaman bir ama icin kapkaranlik gecedir
Zaman yildizlar icin yalniz iki hecedir
Zaman bir gebe kadin ne doguracagi mechul
Zaman bir nazli cocuk kainat ondan mesul

Zaman bir akrep gibi ruhlari zehirleyen
Zaman Tanri kilidi kalpleri muhurleyen
Zaman bir ilk adimdir mutluluga atilan
Esaret zinciridir halka halka satilan

Zaman bir soru degil ki cevabi bilinsin
Zaman bir sozcuk degil lugatlerden silinsin
Zamani bana sorun zamani ben bilirim
Zira her saatbasi yeniden dirilirim.

1990