Zaman o kadar çabuk akıyor ki,
Yelkovanın işi akrebi kovalamak sanki
Daha çocukluğumu anlamadan
Oynayıp, koşmadan
Oldum delikanlı bir adam
Şimdi başım dertte,
Bir aşka kaptırdım kendimi
Çaresizliğim var sadece ellerimde
Aşk diyorum da, benim ki aşktan da öte
Soluk alışım o sebeple
Güzelliğe mi kapıldım?
Yoksa insan gibi insan oluşa mı?
Veya benimkisi onu görme alışkanlığı?
Her teneffüs kapısındayım
Görmesem sanki boğulacağım.
Artık görmek istemiyor beni
Sevgi, nefrete bırakmış gözlerindeki yeri
İstemese de bakmalıyım onun güzelliğine
Dedim ya zaman akıp gidiyor
Yaşamımda görebileceğim son bir buçuk sene...
Kayıt Tarihi : 15.12.2002 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!