Zaman kendi kendine
Yer iken başını
Cebime koydum
Puslu havasında kentin,
Aksın diye sökülmüş dikişinden cebimin.
Ve sen hala içinde isen zamanın
Kahrıma koydum
Daha fazla kahredebiliyor ise...
Zaman sen isen
Kavuşmak için,
Kavuşmak! Bırak ne Kızılay Meydanında
Ne sarı beyaz kaldırım taşında
Ne Üsküdar sahilinde
Ne Kordonun ikincisinde
Ne de türkünün dilinde değil.
Zaman,kaybolup gidende
Zaman,geçtikçe zaman.
Zaman,sana akan
Zaman,yokluğunda en derinden kanayan
Zaman,sensin yokolan.
(izmir 2007)
Okan ÇelikKayıt Tarihi : 14.3.2007 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!