Bekle zaman,geçme öyle su gibi.
Sana ayak uyduramıyorum.
Kayma öyle avuçlarımdan bir yılan gibi.
Tekrar el atmaya korkuyorum.
Önceleri korkmazdım senden,zaman nedir ki?
Toz pembeden de güzeldi bulutlar,
Baktığımda şöyle,o bulutların ardındaki,
İşte o sonsuzluktu Güneş’e yakın aydınlıklar.
Ve şimdi bakıyorum,gerçekten bulutlar beyaz.
Bazen koyu gri,simsiyah dinlemiyor ki yaz.
Bir sağanak, olanca gücüyle gümbürdeyen,
Şimşekler altında zaman, ağır ağır inleyen.
Zaman; acımasız bulutlar ardındaki Güneş.
Zaman; çatlayan toprakların hasreti yağmur.
Zaman; toprak altındaki cesedi çürüten bakteri.
Zaman; bulutlar altındaki yok oluş,canlı.
13.2.2007/İstanbul
Necdet Cemal OcakKayıt Tarihi : 6.3.2007 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zaman; çatlayan toprakların hasreti yağmur.
Zaman; toprak altındaki cesedi çürüten bakteri.
Zaman; bulutlar altındaki yok oluş,canlı.
Üstadım dehşet bir anlatım.10 dan fazla puan yok ki vereyim.Yüreğinize sağlık.
Zaman; çatlayan toprakların hasreti yağmur.
Zaman; toprak altındaki cesedi çürüten bakteri.
Zaman; bulutlar altındaki yok oluş,canlı.
yürekten tebrikler
harika çalışma...
TÜM YORUMLAR (3)