Zaman Şiiri - Ünal Kanli

Bak arkadaşım biliyorum;
Ne desem teselli olmaz sana,
Anlıyorum seni sıkıntın hep ondan yana
Haklısın..; Ziy'a sı olmayan dibsiz bir kuyu
Yolcusu olmayan hızlı bir araç
Doğum ile başlayan,ölüm ile bitmeyen,
Duygusuz,hissiz,sabırsız bir sayaç.
Ömürden çaldığını kendine,
Yürekten çaldığını maziye saklayan..
Geri adım atmayan,ardına hiç bakmayan,
Kusurdan,özürden,halden anlamayan
Zehirmi,balmı belirsiz bir ilaç
Boşver be arkadaşım takma kafana;
Ne olur yetim bırak şu dert'i
Bak.! yaşıyoruz yarınlara yetmezmi!
Ağaçlara bak,bulutlara,güneşe takıl,
Cıvıl cıvıl kuşları,karıncaları izle..
Asıl arkadaşım hayata asıl,
Sessizliğini seyret yürüdüğümüz yolların
Ben nasıl ki alıştım,sende alışırsın.
Biliyorum ne desem fayda etmiyor ama;
Bu ne ya..! bak taşlar var,yazılar var burda,
Ulan mezarlık'tan geçiyormuşuz biz.
Onun için buralar böylesine sessiz,
Teselli arıyordun al teselli işte sana,
Buyur birazda onları dinle bakalım
Artık şansına; hangisinden ses çıkarsa!
Çıkmaz be arkadaşım çıkmaz.
Onlarda yenilmiş dert ortağımıza,
Hangisinde sevinç var,hangisinde hüzün.
Kimi yaza,kimi bahara,kimi de güzün
Kim bilir neler yaşamışlardır neler
İyi,kötü,acı,tatlı birkere düşün!
Yenik başladık zaten,galip de gelemeyiz.
Bir gün 'ZAMAN' denen küstaha..
ELVEDA diyeceğiz..