“Zamanım var,” der insan, “Daha zamanım var…”
Gerçekten var mıdır zaman?
Yoksa zamanın esiri midir insan?
Ya da gerçekte nedir zaman?
Olmak istediğim kişiyle olduğum arasındaki tahterevan…
Kitap açık, kalp kapalı imtihan.
Yok kaybedecek en küçük bir an.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta