Yelkovan üzerinde geçiyor hayat!
İlk başta bir şey anlamıyor insan
Saat başı buluştuğu Akrep’in iğnesini ve onun sızısını!
Başta hoşuna gidiyor, buluşmayı bekliyorsun
Hatta her bir tur umut katıyor, seni sürüklüyor
Ama yapılan turlar arttıkça
O çemberin etrafında
Acısı daha belirgin oluyor o buluşmaların!
Yavaş yavaş zehirliyor iğnesi
Daha gitmek istemiyorsun, hani durdurmak, olmazsa yavaşlatmak istiyorsun Bazen atlayıp kaçmaya yelteniyorsun
Ama o kadar yapışmıssın ki Yelkovan’a
Kaçıp kurtulamıyorsun
Eralp Elli
Riyadh, 18.11.2006
20:00
www.eralpelli.com
Kayıt Tarihi : 18.11.2006 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!