Zaman Şiiri - Ahmet Turgut Atlık

Zamanı yakalamak, işin en zor yanıymış,
Geçen ömrün ardında, kalan hoş bir anıymış.
Elindeyse gelde tut, akıp gidiyor işte,
Sabretmek ve beklemek, bu derdin dermanıymış.

İşliyor tıkır tıkır, durmuyor hiç yerinde,
Her geçen an, bir yara, bırakıyor derinde.
Akıp giden haline, alışınca zamanın,
Bir ümit yeşeriyor, insanın gözlerinde.

Unuttururmuş zaman, bir çok şeyi insana,
Vazgeçilmez olanı, attırırmış yabana.
Ne kadar zor olsada, sarmak tüm yaraları,
Gün gelir silinirmiş, bırakınca zamana.

İçimdeki yalnızlık, son demini yaşıyor,
Hasret duvarlarını, birer birer aşıyor.
Bir zamanlar her gece, vurgun yiyen bedenim,
Zamanın akışına, git gide alışıyor..........

2003