Zaman Şiiri - Yahya Kavraz

Henüz kirlenmemiş kalplerimizle
Daha dün gibi oyunlarımız, masum hilelerimiz
Gün sonunda kirlenen sadece el ve ayaklarımız
Tek bildiğimiz arkadaşımızın misketlerini alabilmek
Vuruş beş, karış bir misket...
Üzüntülerimiz kaybedilen misketlerden ibaret
Bir de kaybedilen mahalle maçları
Belki de en tehlikeli oyunumuz boruyla küllah atmak
Küllahın ucundaki iğne ise
Balkona çökelek torbasını asan Halime teyzeye hediye
Bildiğimiz en kötü şey belki de bu
Belki de sadece bu yüzden Halime teyzeden azar işittik
Bir de top oynarken kırdığımız camlar yüzünden...
Evet, artık dünde kaldılar
Zamanı tutamadık,
Belki de zamana ayak uyduramadık
Zaman bizide içine çekti
Farkına varmadan bizide kirletti
Ne yazık;
Zaman durmuyor