Rüzgarlar nice hoyrat eserlerse essinler,
Dünyada var mutlaka dinecekleri bir yer.
Nehirlerin ne kadar uzasa da yolları,
Denizlerden öteye yok gidecek halleri.
Ya sen ey azgın zaman,vursak seni zincire,
Bir kolayını bulur,geçer gidersin yine.
Sudan daha kaypaksın,yelden daha uçucu,
Yok evrende çıktığın yolculuğun bir ucu.
Seninle her şey ama her şey de gelir geçer,
Gül solar,dal kırılır,saltanatlar da göçer.
Bir denizsin,kıyında kayayı kum eylersin,
Kumda izleri siler,unutuşla örtersin.
Ve bir kadırgasın ki,gitmediğin liman yok,
Gelip geçerken talan etmediğin liman yok.
Kayıt Tarihi : 4.8.2006 17:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Aybar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/04/zaman-377.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!