Zamana döşenmiş döşeklerden
Kayıyor çocuklar
Yalnızlık, toprağa çakılmış fidanken başlar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Çok uzun aslında...Çok..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta