Büyük, görünmez nehir.
Akar, durmaksızın akar,
Ama ne bir sesi vardır, ne bir dalgası.
Sadece izleri kalır geride.
Dünün tozlu anıları,
Yarının sisli vaatleri arasında
Durduğumuz an, bir bıçak sırtı.
Çocukken, uzun, bitmeyen yazlardı;
Bir dakika, bütün bir oyun demekti.
Şimdi, kum taneleri avucumuzdan kaçar gibi,
Bir yıl, sadece bir nefes.
Hızlı, çok hızlı.
Bizi yaşlandıran da o,
Bizi büyüten de.
Saatlerin tik-tak'ı, kalbimizin atışına karışır.
Her tik, biraz kayıp,
Her tak, yeni bir kazanç.
Bazen yavaşlar gibi yaparız;
Bir bekleyişte, bir özlemde,
Bir an önce geçsin isteriz.
Bazen dururuz;
Mutluluğun en yoğun anında,
"Keşke bu hiç bitmese" deriz.
Ama ne durur, ne yavaşlar.
Sadece ilerler, tarafsız ve acımasız.
Zaman,
Tutamayacağımız,
Geri alamayacağımız,
Sadece kullanabileceğimiz
O en değerli, en şeffaf hazine.
Kayıt Tarihi : 24.11.2025 08:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!