Zaman Şiiri - Ahmet Tevfik Ozan

Bilmem ki, yelkovanın süpürdüğü kadranda
Alnımı hangi çizgi, ansızın parçalamış?
Hangi beyaz güvercin, küçücük kanadıyla
Tülden bir perde gibi bahtımı paralamış? ..

En kuytu bir kaldırım köşesinde boy atmış
Hangi baldıran otu, kök salmış gözlerime?
Ve hangi kırlangıçlar gece gündüz durmadan
Bir yaşlı kaya gibi üşüşmüş ellerime? ..

Bir sevgi bulutundan dalga dalga yayılan
Bir hüzün yağmurudur, gözlerimdeki mezar..
Bir kanlı hançer gibi kanla sevişen kalbim
Bir uysal sevgilide, ne bulur... neyi arar?

Artık kızıl bir tütsü, yaksın bedenimizi
Akşamlar, bir yarayı hançerlemekten bıksın
Bir sonsuz bekleyişte bulalım kendimizi
Saatler avcumuzdan nehirler gibi aksın...