Zaman Şiiri - Halil Çolak

Bende gönlümü kaptırdım bir gülizara
Gözleri ahudur, kaşları keman
Hasretlik yüzünden geçmiyor zaman
Çeker gönül derdi sevdiği zaman

Anlatamazsın derdini o vefasıza
Girdim dönülmez aşk sokağına
Gönül darılır sevdiği bergüzarına
Olamaz diyemedim gülizarıma

Zor anımda yanımda göremem seni
Sıkı sıkıya sevgimle saram seni
O gonca yanağından öpemem seni
Anmayacaksın beni unuttuğun zaman

O güzel ellerinden tutmak isterim
Alıp seni o diyardan kaçmak isterim.
Ebedi seninle mutlu olmak isterim.
Aşk limanından demir aldığım zaman

Söyle Ferhat gibi dağları delipte gelim
Her turlu engeli senin için aşıpta gelim
Çiçekleri yalçın kayadan deripte gelim
Sen gel demeyeceksin hayli bir zaman

Horasan ereni yazıyor, gönlü ateşte
Kavruldu, pişti, yoğruldu yavrum bu işte
Öyle bir ateşi söndürmez zemheri kışta
Mutluğa erersin kader olduğu zaman

Halil Çolak20.7.2005 Ankara saat; 00:07