Kaybedişlerimin vedasını yapıyorum
Köhne bir otogarda ve içim paslı
Biliyorum artık ben neye yol alsam
Ya yetişemiyeceğim ya da gitmek istediğim
yer ve insanlar artık olmayacak belkide.
Ben bir başıma öyle serkeş öyle aciz
Bir elimde valizle kalacağım..
Anılar çırpınıyor durmadan,aklımda
Gençlik hayatımın hep bir yanımın
Eksikliği can çekişmelerim neler
Yaşamadığım ve yetişemediğim geliyor
Kayıt Tarihi : 15.2.2023 17:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!