Zaman 2 Şiiri - Derya Garip Garipoğlu

Dereden geçen enlem,
Başak burcunu sırtından vurmuş
Dere kan ağlar.
Kızıl kan değil
Mordan yeşile topladığı küflü ekmek rengi.
Açlık sınırında değil, aç
İlaç bekleyen bebelerdir
Göz pınarlarına karasinekler konan.

Üç direk
Üç kalasla kesişen damda.
Eski çullarla örtülü baraka
Çullar nemli,
Yırtık çadır bezleri
Yer yer de yamalı.
Gözler mavi boncuk gibi
Nazardan korur tanrı
Daha kötü olmasın diye
Kurtlar kuşlar dalmasın diye
Yatağına.
Sinekler varya çorbanın içinde
Et niyetine.

Bir yanda uzanlar
Bir yanda kara Mehmetler
Cinerler, kırcılar, Çakıcılar
Hiç biri nazar edemez
Daha kötü yaşayamaz
Boncuk gözlü.
Büyüyünce unutacak
Sinek ve sivrisinekleri.
Gözü gönlü yaralı,
Anası öyle yetiştirecek
Şükürlü,
Babasının yokluğundan beri
Namazlı niyazlı.
Vatanı, anası, namusu uğruna
Savaşacak vatanı uğruna,
Bush uğruna, dini uğranı
Çiller’i, Demirel’i, Erdoğan’ı
Uğruna.
Şehit olursa,
Elden giden din uğruna,
Kendini bu barakaya zincirleyenler
Uğruna.

Mordan yeşile çalan
Kan akacak toprağın üstüne.
Derelerden kızıl kan akacak.
Yanmamak için cehennemde,
Araf’da
Cennet mekân, babasının yanında
Hizmette kusursuz,
Saygıda kusursuz,
Töreye bağlılıkta kusursuzdu diyecek
Sorgu melekleri.
Misli ile ödüllendirecek tanrı,
Şükrettiği için yoksul yaşamına
Sabrettiği için açlığına.

Kız kardeşi;
Koltukları yatağa dönüşmüş otobüste,
Televole magandalarının koynunda.
Karagözler nazar almış.
Abisi gibi değil;
Dini bütünsüz,
Anayı, atayı tanımaz.
Açlığa sabırlı,
Yokluğa şükürlü değil.
Dini bütün TV kanalları
Böyle yorumluyor;
İnsanca yaşamaya çalışan
Karagözlü soluk benizliyi
Hizmette kusursuz olmak için
Dini bütünlere.

Dini bütünlerse
Hala doyumsuz
Emeğin sırtında
Dinin üstünde dindar.
Doğru yolu seçtiysen
İki misli çalışmalısın