Zaman Şiiri - Chn Taş

Yıllar yıllardan vefasız. Kara bahtım bir kasırgam. Bu ne zaman bu ne hayat, Saçlarımıza düşen aklar, yüzümüzde beliren çizgiler doğuyor. Bu kader hiç mi acımayacak ? “günler geçti yollar silindi, cihan bu hayatta viran oldu.” gönül şimdi böyle mi oldu; bahar geldi kış geldi bahçelerde ne vakit güller açtı Yollardan ne vakit yârlar geçti? Bekledik, düşündük. Hangi şey umduğumuza uygun düştü? Gelenler beklediğimize değdi mi? O mutlu ve yüce saat hangi saatti ki, içinde iken haykırdık? Belki de hepsi geçsin gitsin diye bekliyorduk; çünkü onlar Kimi zaman bir damla gözyaşıyla, kimi zaman bir esnemeyle, kimi zaman ise yalnız susmayla dolup gitti hayatımızdan . Şimdi kalbimiz boş, kafamız dolu. Ağzımızda zehir gibi sözler , gözlerimizde ise geçmişin ateşi var; tatsız bir içki sersemliği var üstümüzde Ve artık yolun yarısını geçtik önümüzdeki ufuklardan yok olma havası esiyor. Şimdi sen Söyle,bana gençliğini ne yaptın?