Zaman Şiiri - Rumeysa Sakarya

Zamanın iyileştiremediği yara,
Geçiremediği dert,
Aşamadığı mesele var mı?
Her şeye ilaç dediklerini,
Gün geçtikçe azalan kaygılarımı fark edince anladım.
Ben zamanın kırıcı bir şey olmadığını,
Yaralarımı sardığında anladım.
Zaman iyileştiriyor iyileştirmesine de,
Beyazlatmadığı saç,
Buruşturmadığı el,
Kırıştırmadığı alın kalmıyor.
Sararken yaraları,
Aşarken olayları,
Alıyor götürüyor gençliği de.
İnsan da buna göz yumuyor.
İyileştirsin de, varsın kırlaştırsın saçlarımı,
Varsın görmesin gözlerim eskisi gibi.
Yeter ki canım artık yanmasın diyor.
Zaman ile insan haince bir anlaşma yapıyor aslında.
Acılarını hafifletme karşılığında, gençliğini alıyor elinden,
Ve bu anlaşmadan zararlı çıkan kim oluyor bilinmeden?