Zaman Şiiri - Şefik Akboğa

Zamana yolculuk edesim geldi
Zamanda benimle geri gelirmi
Nedense geçmişe gidesim geldi
Yıllar tanıyıpta beni bilir mi?

Dolaşsam geçmişin sokaklarında
O yırtık kunduram ayaklarımda
Buz sarkıtı gibi yanaklarımda
Üşüyen yüreğim cana gelir mi?

Çıkıp gelse çocukluğum karşımdan
Tanirmiydi beni görüp bilir mi?
Dönüpte bakar mı bilmem ardımdan
Dilesem geçmişim beni bilir mi?

Zamanda giderken ileri geri
Unutup bıraktık bin bir cevheri
İnsan tanıyamaz olmuş kendini
Geçmiş gün geriye söyle gelir mi?

Yaşın kaç olursa olsun üstadım
Değişse mevsimin, değişse tadın
Seni değiştiren geçen yılların
Sendeki senide acep bilir mi?

Sen tanıyor musun sendeki seni
Yıllar değiştirdi gör bak çevreni
Bilmem gönüldemi, yoksa dildemi
Zaman geçmişini silebilir mi?

Bir zamanlar gençtik, geçmişten geçtik
Bir su gibi aktı, geçti şu gençlik
Değişmeyen tek şey bizdeki mertlik
Mert olan dünyada gülebilir mi?

Toros dağlarından rüzgar eksilmez
Yüreğimden karlar buzlar eksilmez
Irmaklar coşkundur, seller eksilmez
Şu gönül dağımın karı erir mi?

Yaz bahar denilen mevsimde gelsin
Çiçekler böcekler bizide bilsin
Şu fani dağlardan ovaya insin
Yıllar son demimde geçit verir mi?

Geçmiş zaman işte gelecek zaman
Bilinmezliklerle geçecek zaman
Herkese lazımdır hemde her zaman
Zamandan istesem zaman verir mi?

Dökerken dizeye şu heceleri
Uyuyamaz oldum ben geceleri
Ne vaktidir işte , ne şimdi yeri
Çocukluğum geri gelebilir mi?