Zaman Şiiri - Osman Bulut

Çocukluğun bir düş, gençliğin hayal
Nen var nen yok kapıp kaçıyor zaman.
Yiğitsen bardağı elinden çek al,
Yılları su gibi içiyor zaman.

Takılırsın her tavıra, her lafa,
Düşersin kendinle bile hilafa.
İçten de dıştan da değişir kafa,
Saça, sakala kar saçıyor zaman.

Ömür sermayeni senden çalıyor,
Cıs cıbıl bırakıp kabre salıyor.
Sana da peşinden bakmak kalıyor
Avcunun içinden uçuyor zaman.

Dilin, dinin, ırkın, rengin demiyor
Boyun posun yüksek, engin demiyor.
Güzel çirkin, fakir zengin demiyor
Önüne çıkanı biçiyor zaman.

Temel demir değil olsa altından,
Düşersin çukura apartmanından.
Duymaz mısın ayağının altından
El'an çatır çatır göçüyor zaman.